തുലാവര്ഷ പേമാരിയില്
ഇന്നീയാകാശം കണ്ണീര്പൊഴിക്കവേ

തീക്ഷ്ണമാം പ്രഭയില്
നിന് മുഖം കണ്ടു.
കണ്കോണിലൊരു നിഗൂഢ കാന്താരം
ചുണ്ടുകളില് നക്ഷത്രപ്പൊലിമ.
ചുണ്ടിലെരിയുന്നൊരക്ഷരാഗ്നിയില്
നാളെയുടെ സം
ജീവിതം ചാമ്പലാക്കുന്ന
കഥയും കവിതയും.
വിശുദ്ധനഗരത്തിന്റെ പ്രകാശവും
കൊടുങ്കാറ്റിന്റെ ഇരമ്പലും.
വ്യഭിചാരത്തിന് കാക്കകള്
ചുണ്ടില് ചത്തഷണ്ഡ ഗീതങ്ങളുമായ്
സ്നേഹവൈരുദ്ധ്യങ്ങള്

മരണസുഗന്ധത്തില് ആത്മബലിക്കായ്
തെറിച്ചുവീണ മുത്തുകള് വാരിക്കൂട്ടി
ചുരന്ന കണ്ണുമായ് വൃക്ഷത്തലപ്പിലിരിക്കവേ.
ഇരുളില് നിന് ചിറകുകള് കൊഴിയുന്നുവോ?
നെഞ്ചില് തറഞ്ഞുനില്ക്കുന്ന
വാക്കിന് വാള്മുനയില്
നിന്നുമൊഴുകുന്ന ദ്വായാര്ത്ഥത്തിനായ്
ഞാന് ജീവനം നല്കാം.
മണല്പ്പുറ്റുകളില് രാമമന്ത്രത്തിന്റെ
ധ്വനികളും;
മനസ്സില് പകുത്ത ഭാഗത്തൊരു
മൂഢന്റെ ശിലായുഗം നിനക്കുകാണാം.
No comments:
Post a Comment